اعلامیه حقوق بشر عرفانی

1-هیچ انسانی با انسان دیگری برابر نیست: نه سیاه با سفید، نه زن با مرد، نه مسیحی با مسلمان، نه غنی با فقیر، نه کودک با انسان بالغ، نه شرقی با غربی، نه روستائی با شهری، نه باسواد با بیسواد، نه مؤمن با کافر، نه زشت با زیبا، نه مظلوم با ظالم. بلکه هر انسانی یک موجود منحصر به فرد و بی همتا و احد و بی نیاز و مظهری از جمال خداوند در عالم خاک است. هر کسی همان است که می‌خواهد باشد و هیچکس به دیگری ظلم نکرده بلکه هر کسی فقط بخودش می‌تواند ظلم کند و بخودش می‌تواند دروغ بگوید و لاغیر.

2-همه بندگان و پرستندگان خداوند خالق هستند و خواه ناخواه بسوی او در حال رجعت هستند منتهی به دو راه و روش، دوزخی و بهشتی: جبارانه و مختارانه: خردمندانه و جاهلانه: مؤمنانه و کافرانه: عاشقانه و فاسقانه.

3-همه بر روی زمین از حقوق واحدی برخوردارند و دارای ارزشی واحدند فقط در نزد خداوند انسانهای فقیرتر و ضعیفتری که سخاوتمندتر و قانع تر و صلح جوترند، برترند.

4-هیچ اعتقادی از اعتقاد دیگر برتر نیست فقط آنانکه صادقترند و منافع دیگران را بر نفع خود ترجیح می‌دهند عزیزترند و لذا برحق ترند در قلوب مردم.

5-صنعت پرستی راه و روش عذاب و خشم و جنگهاست و طبیعت پرستی راه و روش سلامت و صلح و مهربانی است.

6-هیچ باید و نبایدی بر حق نیست و هر آنچه که واقع می‌گردد حق است و باید فهم شود.

7-هر حکومتی در جهان برخاسته از نفس اکثریت آن ملت است. پس هر دولتی لایق همان ملت است.


📗دائرة المعارف عرفانی،جلد پنجم،فصل سوم
✏️مؤلف : استاد علی اکبر خانجانی
📆 تاریخ تألیف :1389 ه.ش
www.khanjany.org